ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
“Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα”.
Η παραπάνω φράση ανήκει στον Μαχάτμα Γκάντι και παρά τη σπουδαία της αλήθεια, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα έμπρακτα από την κοινωνία.
Για να επαναδιδάξουμε τον πολιτισμό στη χώρα που τον γέννησε, πρέπει να ξεκινήσουμε από τα παιδιά μας. Πρέπει ο σεβασμός και η αγάπη προς τα ζώα να διδάσκεται στα σχολεία, από έμπειρους φιλόζωους/εκπαιδευτές ή πιστοποιημένα μέλη φιλοζωικών οργανώσεων.
Ιδανικά, κάθε σχολείο με τους μαθητές του, θα πρέπει να υιοθετήσει ένα τουλάχιστον ζώο. Η αλληλεπίδραση με το ζώο καθώς και η φροντίδα του θα είναι ευεργετικά τόσο για τα παιδιά όσο και για τα ζώα.
Κάθε δήμος, οφείλει να έχει το καταφύγιό του – προσωρινός χώρος φιλοξενίας αδέσποτων ζώων – και το δημοτικό κτηνιατρείο του, που θα λειτουργεί 24/7 για να περιθάλπει τα ζώα που βρίσκονται τραυματισμένα ή άρρωστα οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, όπως ορίζει ο νόμος 4830/21.
Θα επιτρέψουμε τα καταφύγια στο αστικό ιστό. Τα ¾ του πληθυσμού της χώρας ζουν στον αστικό ιστό. Τα περισσότερα αδέσποτα της χώρας περισυλλέγονται απ τον αστικό ιστό. Τα καταφύγια πρέπει να βρίσκονται μέσα στο δήμο που ανήκουν, πληρώντας φυσικά κάποιες προϋποθέσεις απόστασης από τις κατοικίες των δημοτών. Στόχος είναι, να μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση οι άνθρωποι που καθημερινά φροντίζουν αυτά τα πλάσματα, κατά κύριο λόγο εθελοντές της εκάστοτε περιοχής.
Υποχρεωτική σήμανση που υπαγορεύεται από το 4830/21 αλλά δεν εφαρμόζεται και αυστηρή τιμωρία για τα ζώα που βρίσκονται εγκαταλελειμμένα. Να μπορούν να παραδοθούν στο δήμο, αν δεν βρεθεί ιδιωτικά άλλη λύση.
Κεντρική πλατφόρμα στην οποία θα αναρτώνται τα ζώα που χάνονται ή βρίσκονται. Αυστηρή τιμωρία αν βρεθεί ζώο που δεν αναζητείται απ τον ιδιοκτήτη του μέσω αυτής της πλατφόρμας.
Ίδρυση αστυνομίας ζώων.
Κεντρική γραμμή βοήθειας ζώων 24/7.
Πλήρης διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων που καταλήγουν στους δήμους για τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Μικρό δημοτικό τέλος για την περίθαλψη, σίτιση κ ευζωία τους.
Προδιαγραφές λειτουργίας καταφυγίων και πρόσληψη υπαλλήλων για τον καθαρισμό και τη φροντίδα των ζώων.
Μετατροπή των ζωολογικών κήπων σε κέντρα αποκατάστασης και φροντίδας άγριας ζωής.