Προγραμματικές Θέσεις

Στην ελληνική οικονομία χρειάζεται ένα «αναπτυξιακό ΣΟΚ» στα πρότυπα της Κύπρου και της Ιρλανδίας, το οποίο θα βασιστεί κυρίως στην απλοποίηση και ελαχιστοποίηση του ασφυκτικού παρόντος φορολογικού πλαισίου και στην λειτουργία οικονομικά ελεύθερων πολιτικών που θα στηρίζουν θεσμικά και ενεργά την επιχειρηματικότητα.

Η οικονομική πολιτική στην οποία πιστεύει η ΠΑΤΡΙΔΑ εμφορείται από τις αρχές της οικονομικής ελευθερίας και του φιλελεύθερου συντηρητισμού. Επιδιώκει να αποκαταστήσει συνθήκες ευημερίας και προκοπής για τους Έλληνες πολίτες, να καταστήσει την Ελλάδα σεβαστή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον κόσμο, ισχυρή γεωπολιτικά στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. Στοχεύει στο να θεραπεύσει την σημερινή εικόνα της χώρας μας, αυτή του θλιβερού ουραγού, του μίζερου επαίτη και του απομονωμένου θύματος μιας συνεχιζόμενης αριστερής, κρατικιστικής και οπισθοδρομικής οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόζεται με αυξομειούμενη ένταση καθ’ όλη την διάρκεια της Μεταπολίτευσης.

Δύο έννοιες βρίσκονται στο κέντρο της οικονομικής μας πολιτικής, που βασίζεται στον δημοσιονομικό συντηρητισμό (Fiscal Conservatism) και στις ιδεολογικές μας αξίες:

• Η Οικονομική Ελευθερία: Όσο πιο ελεύθεροι είναι οι πολίτες και όσο πιο ελεύθερες είναι οι επιχειρήσεις, να δρουν ανεμπόδιστα ως οικονομικά όντα, να πλουτίζουν και να καρπώνονται τα κέρδη της οικονομικής τους δραστηριότητας, τόσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο μίας κοινωνίας, αλλά και τόσο αυξάνει ο βαθμός της ελευθερίας των ατόμων που τη συγκροτούν. Η Οικονομική Ελευθερία είναι η βάση για την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) κάθε κράτους αλλά και του Κατά Κεφαλήν Διαθέσιμου Εισοδήματος των πολιτών του. Όσες χώρες έχουν στραφεί στον κρατισμό, στον εφαρμοσμένο σοσιαλισμό και στον κομμουνισμό, έχουν περιέλθει σε κατάσταση φτώχειας και δεσποτισμού. 

• Η Ιδιοκτησία: Η προστασία της ατομικής, οικογενειακής και επιχειρηματικής ιδιοκτησίας είναι θεμελιώδης αρχή της κάθε οικονομικά φιλελεύθερης αντίληψης. Αποτελεί ειδοποιό διαφορά από τις αριστερές πολιτικές του βίαιου εξισωτισμού, της φτωχοποίησης και της άδικης αναδιανομής του πλούτου.    

Στην ελληνική οικονομία χρειάζεται ένα «αναπτυξιακό ΣΟΚ» στα πρότυπα της Κύπρου και της Ιρλανδίας, το οποίο θα βασιστεί κυρίως στην απλοποίηση και ελαχιστοποίηση του ασφυκτικού παρόντος φορολογικού πλαισίου και στην λειτουργία οικονομικά ελεύθερων πολιτικών που θα στηρίζουν θεσμικά και ενεργά την επιχειρηματικότητα.

Στο κέντρο κάθε πολιτικής για την οικονομία βρίσκεται η δημοσιονομική πολιτική. Η ΠΑΤΡΙΔΑ πρεσβεύει ότι κάθε φορολογία με στόχο την ανακατανομή πόρων μεταξύ των φορολογούμενων με διακανονιστή το κράτος, ισοδυναμεί με κλοπή. Οι φόροι πρέπει να είναι οι κατά το δυνατόν χαμηλότεροι και να συλλέγονται απλά και αυτοματοποιημένα. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου η φοροδιαφυγή παραμένει ενδημική, αυτό εξασφαλίζει και ότι κράτος θα συλλέγει επαρκή φορολογικά έσοδα. Εξάλλου, το κράτος οφείλει να ορίζει το πλαίσιο για την ανάπτυξη της οικονομίας και όχι να είναι «επιδοτούμενος επιχειρηματίας», που φροντίζει με βάση μικροκομματικά συμφέροντα για την πρόσληψη Δημοσίων Υπαλλήλων. 

Θέσεις και προτάσεις:

• Φορολόγηση των Φυσικών Προσώπων:

Κλιμακούμενος συντελεστή από 12% έως 19%, με κριτήριο τον τόπο κατοικίας και δραστηριότητας, την οικογενειακή κατάσταση και τον χαρακτήρα της δραστηριότητάς τους. Ο λόγος που προκρίνεται αυτό το σύστημα και όχι η “εύκολη λύση” ενός συστήματος ενιαίου συντελεστή flat tax, είναι η στόχευση να δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξη των ακριτικών περιοχών και της περιφέρειας, η επιβράβευση της τεκνοποίησης και η έμπρακτη στήριξη λειτουργημάτων. Για παράδειγμα, ενώ ένας ανύμφευτος και άτεκνος υπάλληλος στην Αθήνα θα φορολογείται με 19%, ένας δάσκαλος, ένας αξιωματικός ή ένας γιατρός που ζει και εργάζεται στην Κάλυμνο και έχει δύο παιδιά, θα φορολογείται με 12%, λόγω μειώσεων, ακριβώς, που σχετίζονται με τον τόπο κατοικίας, την οικογενειακή κατάσταση και τον χαρακτήρα της επαγγελματική δραστηριότητάς.

• Κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων, φόρων σχετικών με τη χρήση αυτοκινήτου, κατάργηση τεκμηρίων και προκαταβολής φόρων για το επόμενο έτος, κατάργηση εισφοράς επιτηδευματία.

• Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα εξόδων διαβίωσης, πρώτης ανάγκης και εκπαιδευτικών αναγκών τέκνων.

• Φορολόγηση Επιχειρήσεων:

• Φορολογικός συντελεστής από 12% έως 19% επί των κερδών ανάλογα με τον τόπο όπου εδρεύει και δραστηριοποιείται η επιχείρηση, την οικογενειακή κατάσταση των εργαζομένων και τον χαρακτήρα της επαγγελματική δραστηριότητάς. 
• Σταδιακή κατάργηση προκαταβολής φόρου για το επόμενο έτος. 
• Φοροαπαλλαγές βάσει του ρυθμού πρόσληψης νέων εργαζομένων ανά έτος – και με την παράλληλη διατήρηση των παλαιών υπαλλήλων. 
• Απόλυτος και αυτόματος συμψηφισμός εξόδων και έκπτωση του ΦΠΑ για κάθε δαπάνη που τον εμπεριέχει.
• Αποδέσμευση των εταιρικών δαπανών από τη φορολόγηση φυσικών προσώπων (π.χ. φόροι αυτοκινήτων, κινητών κλπ.).
• Αποδέσμευση των οικειοθελών παροχών παραγωγικότητος (bonus) των επιχειρήσεων προς τους υπαλλήλους τους από τις ασφαλιστικές εισφορές και υπαγωγή τους στην ενιαία φορολόγηση.

• Φορολογία Ακινήτων:

• Κατάργηση του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ)
• Καταργείται το Τεκμαρτό εισόδημα από δωρεάν παραχώρηση κατοικίας προς τέκνα ή γονείς 
• Καταργείται η Αντικειμενική Δαπάνη Διαβίωσης
• Καταργείται το Τεκμαρτό Εισόδημα από Ιδιοχρησιμοποίηση 
• Μειώνεται ο Φόρος Εισοδήματος Μισθωμάτων ως προς τον ανώτατο συντελεστή του από το 45% στο 25%
• Καταργείται η φορολογία μεταβίβασης ακινήτων για ακίνητα αξίας έως 1.000.000 ευρώ. 

• Απλοποίηση ΦΠΑ, με στόχο την σταδιακή μείωσή του. Καθιέρωση δύο συντελεστών ΦΠΑ, 12% για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, 19% για γενικά είδη. Πρόβλεψη δυνατότητας μείωσης του φορολογικού συντελεστή κατά περίπτωση με γεωγραφικά και εθνικά κριτήρια.

• Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα Καύσιμα

Πέραν των δημοσιονομικών μέτρων, απαιτείται μια συνολική νέα αντίληψη για την οικονομική πολιτική. Στις άμεσες προτεραιότητες βρίσκονται ρυθμίσεις που εκφράζονται μέσα από αποφάσεις και μέτρα στο ακόλουθο πνεύμα:

• Αποκατάσταση της τραπεζικής πίστης και επαναφορά του τραπεζικού απορρήτου: Παύση της δυνατότητας αυτόματης κατάσχεσης χρημάτων από τις ΔΟΥ και τα Ασφαλιστικά Ταμεία με εντολές προς τις τράπεζες. Οι τράπεζες δεν είναι κρατική υπηρεσία κατάσχεσης χρημάτων από τους πολίτες. 

• Τα επιδόματα θα δίνονται κατά το δυνατόν αποκλειστικά μέσω φοροελαφρύνσεων και όχι απευθείας ως χρηματικό ποσό. Έτσι παρέχεται επιπλέον κίνητρο για παραγωγή έργου, ώστε να μεγιστοποιείται η φοροελάφρυνση. 

• Αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου και αποτελεσματική αστυνόμευση για κάθε παρασιτική οικονομική δραστηριότητα (παραεμπόριο, λαθρεμπόριο, παράνομοι πλανόδιοι, επαιτεία κατ’επάγγελμα). 

• Μικρή και συμβολική ετήσια «Εισφορά Ομογενή» σε Έλληνες πολίτες του εξωτερικού στα πρότυπα του expat Tax των Η.Π.Α., ώστε να καλύπτονται τα έξοδα των Πρεσβειών και σχολείων μας στο εξωτερικό. 

• Ισχυρά φορολογικά κίνητρα με μηδενικό φόρο για τα πρώτα έτη επανεγκατάστασης, για όσους Έλληνες του εξωτερικού επαναπατρίζονται, καθώς και μειωμένο φόρο για επιχειρήσεις που ξεκινούν ή αποκτούν συμμετοχές στην Ελλάδα. 

• Φορολογική αμνηστία για κεφάλαια που επαναπατρίζονται. 

• Πλήρης φορολογική απαλλαγή για νεοφυείς εταιρείες και ελεύθερους επαγγελματίες, για το πρώτο έτος της λειτουργίας τους. Το δικαίωμα αυτό θα δίδεται άπαξ, ώστε να αποφευχθεί η διαρκής χρήση του από τον ίδιο επαγγελματία ή μέτοχο, αλλάζοντας κωδικούς απασχόλησης.

• Δυνατότητα μη επιλογής του ΕΦΚΑ ως φορέα ασφάλισης ως προς το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Επιλογή αποκλειστικής συνεργασίας με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, με ελάχιστο ποσό τελικής σύνταξης και γενικούς όρους και εγγυήσεις που θα καθορίζονται νομοθετικά από το κράτος.

Με ξεκάθαρους, καθολικούς κανόνες και απλοποιημένες, αυτοματοποιημένες διαδικασίες, με αυστηρό κρατικό έλεγχο τήρησης των νόμων και των κανόνων σε κάθε επίπεδο και χωρίς εκπτώσεις, μπορεί να εμπεδωθεί το οικονομικό κλίμα που θα ωθήσει τους επιμέρους νευραλγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι η ναυτιλία, ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας και η βιομηχανία, στους οποίους και γίνεται ειδική αναφορά στο Πρόγραμμα να αναπτυχθούν με τρόπο δίκαιο και βιώσιμο, που θα μετατρέψει την Ελλάδα σε πραγματικό επενδυτικό προορισμό και όχι σε πεδίο προνομιακής δραστηριοποίησης των οικονομικά ισχυρών οικείων της εκάστοτε κυβέρνησης.

Η Ελλάδα οφείλει, να μεριμνά και να προετοιμάζεται τόσο σε διπλωματικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο, για ενδεχόμενα που για τις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες φαντάζουν μάλλον αδιανόητα.

Η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο, κυρίαρχο, μέλος διεθνών ενώσεων, οργανισμών, φορέων και συμμαχιών. Από την εποχή των Περσικών Πολέμων, η Ελλάδα δεν ανήκει απλά στη Δύση, αλλά αποτελεί και την απαρχή της δυτικής ταυτότητας. Σήμερα, που ο δυτικός κόσμος απειλείται από μια οργανωμένη εισβολή ισλαμικών πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική, η Ελλάδα ανάγεται εκ νέου σε προκεχωρημένο φυλάκιο υπεράσπισης των αξιών και των κατακτήσεων του πολιτισμένου κόσμου. Στον ρόλο της αυτό, αλλά πριν και πάνω από όλα στην υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας, η Ελληνική Δημοκρατία οφείλει να ανταποκρίνεται με σθένος, ισχύ και μαχητικότητα.

Όντας μία από τις πλέον απομεμακρυσμένες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, η Ελλάδα γειτνιάζει με κράτη και λαούς, όπως η Τουρκία, που ούτε ασπάζονται, ούτε δεσμεύονται από το αξιακό και κανονιστικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι σύγχρονες δυτικες δημοκρατίες. Η Ελλάδα οφείλει, λοιπόν, να μεριμνά και να προετοιμάζεται τόσο σε διπλωματικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο, για ενδεχόμενα που για τις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες φαντάζουν μάλλον αδιανόητα.

Η Εξωτερική Πολιτική και η Άμυνα της χώρας είναι δύο τομείς αλληλένδετοι. Η ισχύς και το ειδικό βάρος της χώρας προσδιορίζονται με γνώμονα την ικανότητά της να παρεμβαίνει διεθνώς με κύρος και επιδραστικότητα, όσο και από τη δύναμή της, να υπερασπίζεται επαρκώς, δια των όπλων αν απαιτηθεί, τα δίκαια και τα δικαιώματα του ελληνικού κράτους των Ελλήνων πολιτών και συνολικά του Ελληνισμού.

Προτεραιότητες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι:

Η διακήρυξη της ελληνικής Ζώνης Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης (ΑΟΖ) καθ´όλη την επικράτεια και στα πλήρη όρια που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο. Η μόνο εν τμήματι διακήρυξη και συνομολόγση της ελληνικής ΑΟΖ με γειτονικές χώρες αποτελεί σήμερα παράγοντα ανησυχίας και προβληματισμού. H ελληνική «γαλάζια πατρίδα» επιβάλλει την άμεση συμφωνία ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και την ολοκλήρωση αυτής με την Αίγυπτο. Ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη μπορεί να συζητηθεί μόνο αφού η Ελλάδα έχει ασκήσει πλήρως όλα της τα δικαιώματα.

Επέκταση των ελληνικών εθνικών χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου εντός των ορίων που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Το Αιγαίο πρέπει να αποτελέσει άμεσα και καθ´ολοκληρία ελληνική επικράτεια, ούτως ώστε να απαντηθούν και οι φωνές εκείνες, από το εξωτερικό ή το εσωτερικό, που αρνούνται να αντιμετωπίσουν το Αιγαίο ως «ελληνική λίμνη» και προωθούν απαράδεκτα σενάρια συνεκμετάλλευσης και αποδοχής των «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκία σε αυτό.

Απόλυτη απόρριψη κάθε αιτήματος ή συζήτησης περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νήσων, ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος της ελληνικής επικράτειας. Τα νησιά δεν δικαιούνται μόνο, αλλά και οφείλουν να είναι εξοπλισμένα, αποτελώντας απόρθητα φρούρια που θα κάνουν τον αντίπαλο να γνωρίζει πως κάθε κίνηση αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε αυτά θα οδηγήσει σε στρατιωτική του συντριβή.

Διακήρυξη δόγματος γενικευμένου πολέμου έναντι του τουρκικού “casus belli”. Η Τουρκία πρέπει να γνωρίζει επισήμως, ότι οποιαδήποτε απόπειρα επίθεσής της εναντίον της Ελλάδος, σε όσο περιορισμένη κλίμακα και αν αυτή εκδηλωθεί, θα απαντηθεί από την ελληνική πλευρά με την πλήρη ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας ενατίον της Τουρκίας στο σύνολό της. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη ως προς αυτό, διακηρύσσοντας την αποφασιστικότητά της μέσω ειδικού ψηφίσματος της Βουλής, που θα δεσμεύει κάθε κυβέρνηση, και επικοινωνώντας την απόφασή της να πολεμήσει, εφόσον χρειαστεί, διεθνώς με τρόπο ρητό και ξεκάθαρο.

Ουσιαστική στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναβάθμιση του ενιαίου αμυντικού δόγματος. Όσο παγιώνονται τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, τόσο η ελληνική στάση θα πρέπει να παραμένει προσηλωμένη στην σκληρή στάση της μη αποδοχής οποιουδήποτε τετελεσμένου. Διακηρυγμένος στόχος της ελληνικής πολιτικής στο Κυπριακό πρέπει να είναι μόνο η επανένωση του νησιού, η επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους και η αποχώρηση των Τούρκων εποίκων. Η Ελλάδα είναι εγγυήτρια δύναμη της κυπριακής ανεξαρτησίας και οφείλει επιτέλους να συμπεριφερθεί ως τέτοια. Κάθε ενθάρρυνση πρέπει να δοθεί δε προς την Κυπριακή Δημοκρατία, ώστε η Εθνική Φρουρά να ενισχυθεί με ακόμα πιο σύγχρονα και αποτελεσματικά μέσα, σε ξηρά, αέρα και θάλασσα, ώστε σε συνδυασμό με τις ελληνικές δυνάμεις να αποτελούν μια αδιαπέραστη ασπίδα του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στήριξη και ενίσχυση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου με κάθε μέσο και τρόπο. Οι Έλληνες αδελφοί της Βορείου Ηπείρου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως καθ´όλα ισότιμοι Έλληνες πολίτες, να προστατεύονται από την Πολιτεία όπου και αν βρίσκονται, να δικαιούνται κάθε βοήθεια, παροχή και στήριξη στο ακέραιο και χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Η Ελλάδα πρέπει να ενισχύει τις εκπαιδευτικές δομές της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ώστε αυτή να καλλιεργεί ενεργά την εθνική της συνείδηση. Το αλβανικό κράτος πρέπει να γνωρίζει ότι τα δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας προστατεύονται ενεργά και δυναμικά, εφόσον χρειαστεί, από την Ελλάδα.

Στήριξη και ενίσχυση των ιστορικών θεσμών και φορέων της Ορθοδοξίας στο εξωτερικό με κάθε μέσο και τρόπο. Τόσο η δισχιλιετής ελληνορθόδοξη παρουσία στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, όσο και οι αρχιεπισκοπές όπου ζουν και εργάζονται Έλληνες, πρέπει να προστατεύονται και να ενισχύονται ενεργά από το ελληνικό κράτος ως ιστορικοί, διεθνείς θεματοφύλακες του Ελληνισμού.

Δυναμική παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι από τα παλαιότερα και ιστορικότερα μέλη της ΕΕ και οφείλει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών που πλάθουν την Ευρώπη του αύριο. Σε συνεννόηση και συμπαράταξη με χώρες που ακολουθούν συντηρητικές και εθνοκεντρικές πολιτικές, η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για διατήρηση των εθνικών, πολιτισμικών και δημογραφικών χαρακτηριστικών των ευρωπαϊκών χωρών, όπως επίσης και της εναντίωσης στον συγκεντρωτισμό των Βρυξελλών.

Προσήλωση στις ευρωατλαντικές συμμαχίες, αλλά και πλουραλισμός στην εξωτερική πολιτική. Η Ελληνική Δημοκρατία αποτελεί μέρος ενός γεωπολιτικού μπλοκ ευρωατλαντικών χωρών έναντι του οποίου έχει αναλάβει δεσμεύσεις και υποχρεώσεις σε επίπεδο διεθνών οργανισμών και ενώσεων. Εντούτοις, η Ελλάδα οφείλει να εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα δικά της συμφέροντα, όχι αυτά ξένων δυνάμεων. Ο πλουραλισμός στην ελληνική εξωτερική πολιτική, και όχι η τυφλή υπαγωγή σε αποφάσεις τρίτων, αποτελεί διαχρονικό ζητούμενο.

Πολιτιστική και εκπαιδευτική διπλωματία. Η παιδεία και ο πολιτισμός αποτελούν τα «πυρηνικά όπλα» της Ελλάδας. Ειδικό βάρος πρέπει να δοθεί στη διάδοση και τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν κοινότητες Ελλήνων, αλλά και σε πανεπιστημιακά ιδρύματα ανά τον πλανήτη. Είναι απαράδεκτο, να υπάρχουν οπουδήποτε στον κόσμο Ελληνόπουλα, για τα οποία η ελληνική πολιτεία να μη μεριμνά, ώστε να μάθουν καλά ελληνικά.

Άμυνα

Η συνολική ισχύς της χώρας αποτελεί μια εξίσωση στην οποία κυρίαρχο ρόλο παίζει η αμυντική της ικανότητα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, συνεπώς, δεν θωρακίζουν μόνο την Ελλάδα έναντι κάθε βίαιης απειλής, αλλά αποτελούν εχέγγυο της ευημερίας της. 

Οι άξονες της ελληνικής αμυντικής πολιτικής διαμορφώνονται ως εξής:

Η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με τα πλέον κατάλληλα, σύγχρονα και αποτελεσματικά συστήματα διεθνώς αποτελεί διαρκή και υψηλή προτεραιότητα για κάθε ελληνική κυβέρνηση. Κάθε προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ γίνεται με μειοδοτικό διαγωνισμό και εγκρίνεται από την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής των Ελλήνων. 

Συγχρόνως, κάθε κίνητρο πρέπει να δοθεί για την εκ νέου ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Προς αυτήν την κατεύθυνση, είναι ανάγκη να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που θα υποχρεώνει το κράτος να καλύπτει ένα ποσοστό – το οποίο χρονικά θα βαίνει αυξανόμενο – των εξοπλιστικών αναγκών της χώρας με συστήματα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής.

Η αποτελεσματικότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, καθορίζεται μεν από τα υλικά τους μέσα, εξαρτάται όμως πρώτα και κύρια από το έμψυχο δυναμικό. Στον τομέα αυτόν, είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστούν εκ νέου μισθολογικά οι Αξιωματικοί με

τον προσήκοντα τρόπο. Είναι απαράδεκτο, πχ, ένας απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, να αμοίβεται με 920 ευρώ τον μήνα. Για τον λόγο αυτό, προβλέπεται το μισθολόγιο των αξιωματικών να εξισωθεί με εκείνο των γιατρών.

Ο στρατιωτικός κανονισμός είναι σημαντικό να εφαρμόζεται στο ακέραιο, χωρίς εκπτώσεις και εξαιρέσεις. Για τον λόγο αυτό, καταργείται μεταξύ άλλων κάθε ανοχή στον κομματικό στρατιωτικό συνδικαλισμό.

Ειδική μέριμνα απαιτείται και στα θέματα της στρατιωτικής θητείας των κληρωτών, που δεν πρέπει να είναι μικρότερη σε διάρκεια από το ένα έτος. Όσοι στρατιώτες το επιθυμούν, πρέπει να μπορούν επίσης να επιλέγουν τη δυνατότητα μιας πιο μάχιμης θητείας με εντατικότερη εκπαίδευση στα όπλα και απορρόφηση σε νευραλγικές μονάδες ανά την επικράτεια.

Προβλέπεται ακόμα η θέσπιση προαιρετικής και εθελοντικής θητείας από έξι έως δώδεκα μηνών για τις γυναίκες. Όσες Ελληνίδες το επιθυμούν, είναι σημαντικό να μπορουν να εκπαιδεύονται στα όπλα και μετά το πέρας της θητείας τους να συμμετέχουν στις δραστηριότηες των Εφέδρων και των Εθνοφυλάκων.

Οι Έφεδροι και οι Εθνοφύλακες είναι ανάγκη να κινητοποιηθούν και να δραστηριοποιηθούν σε όλην την επικράτεια υπό τον γενικό συντονισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Κάθε νομός της χώρας πρέπει να διαθέτει οργανωμένες μονάδες Εθνοφυλακής. Μάλιστα, η αποτελεσματικότερή τους αξιοποίηση οφείλει να περιλαμβάνει τακτική συνεκπαίδευση με τα μόνιμα στελέχη και τους στρατεύσιμους.

Πριν και πάνω από όλα, οφείλει να θωρακιστεί η δυνατότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, να κάνουν σωστά και δίχως διαταγμό τη δουλειά τους. Οι σαφείς και ξεκάθαροι κανόνες εμπλοκής, που θα διασφαλίζουν το ελεύθερο κάθε στελέχους να πράττει το καθήκον του χωρίς τον φόβο ή την ανησυχία ότι θα τιμωρηθεί για αυτό, είναι απαραίτητοι.

Το πολιτειακό ζήτημα έχει λήξει και δεν υφίσταται. Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία και το σύστημα του προεδρευόμενου κοινοβουλευτισμού αποτελούν το αδιαμφισβήτητο θεσμικό και πολιτειακό περιβάλλον, εντός του οποίου λειτουργούμε ως πολίτες, αλλά και πολιτευόμαστε.

Εντούτοις, ο σεβασμός στη διαχρονική διάσταση της ελληνικής ιστορίας είναι κάτι αναγκαίο, στο οποίο πιστεύουμε στην ΠΑΤΡΙ.Δ.Α.

Το ελληνικό κράτος γιόρτασε πέρυσι τα 200 χρόνια από την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης.
Αγνοώντας ότι 100 και πλέον χρόνια, ο ανώτατος άρχοντας της Ελλάδας ήταν Βασιλιάς, δεν κάλεσε στους εορτασμούς τον πρώην Βασιλιά Κωνσταντίνο, τιμώντας τον ίδιο ως πρώην κεφαλή του ελληνικού κράτους αλλά και τους προγόνους του, που επί των ημερών τους η Ελλάς μεγεθύνθηκε.
Την ίδια μικρότητα επέδειξε η Πολιτεία με την άρνησή της να κηδευτεί με τιμές αρχηγού κράτους, ο πρώην Βασιλιάς των Ελλήνων, Κωνσταντίνος, στις 16 Ιανουαρίου 2023, αγνοώντας το κοινό αίσθημα, περί δικαίου.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπήρχε μια υπέρβαση. Η ιστορία πρέπει να ενώνει, όχι να διχάζει.
Θεωρώντας ότι η πρώην Ελληνική Βασιλική οικογένεια ανήκει στις χρυσές εφεδρείες του τόπου μας, καλούμε την Πολιτεία να την αποκαταστήσει, επιστρέφοντας την ελληνική ιθαγένεια και το διαβατήριο που τους στέρησε, άδικα.
Εμείς θα αγωνιστούμε γι’ αυτό με κάθε τρόπο για να το πετύχουμε.

Η ΠΑΤΡΙ.Δ.Α. μπορεί να θεωρείται από σήμερα το σπίτι κάθε Έλληνα πολίτη που σέβεται και τιμά τον θεσμό της μοναρχίας ως ιστορική παρακαταθήκη, καθώς και την Ελληνική Βασιλική οικογένεια.